Nie żyj tak, jakbyś miał żyć lat dziesięć tysięcy. Los wisi nad tobą. Dopóki żyjesz, dopóki można, bądź dobrym.

Marek Aureliusz
Rozmyślania, IV, 17

Niezbyt dawno temu zacząłem zastanawiać się, co w ogóle znaczy być dobrym człowiekiem. Nigdy wcześniej nie przychodziły do mojej głowy takie myśli. Czy wystarczy tylko nie krzywdzić ludzi dookoła siebie? Czy taka pasywna dobroć wystarcza? Z pewnością nie szkodzi ale chyba nie wystarczy, aby uczynić świat lepszym miejscem. Zdobycie się na akt dobroci wobec innego człowieka czasami okazuje się zadaniem niezwykle trudnym. Nawet bycie pasywnie dobrym bywa trudne. Bo może czasami chcemy skomentować jakieś wydarzenie lub działanie innego człowieka, którego nie znamy. Nie wiemy kim jest, co czuje i co przeszedł. Skłonni jednak jesteśmy do wydawania własnych osądów na podstawie krótkiej obserwacji. Los wisi nad nami, bycie dobrym czasami wiele kosztuje, ale warto. Bo może karma wraca. Może obudzimy się jako robak. Może będziemy żyć wiecznie, otoczeni dobrem. A może wreszcie zamkniemy oczy i nic już nie będzie się liczyło. Zawsze jednak warto zostawić po sobie dobre wrażenie i sprawić komuś trochę radości.